ni: Mark Levi Martin
May isang kaharian sa isang malawak na isla ng Kinodifro. Ang kahariang ito ay may isang haring walang pamilya. Ang itinuturing lang niyang pamilya ay ang mga labing dalawang kawal at siyam na katulong. Ang haring ito ay si haring Solomon.
Isang araw nalungkot ang hari. At meron siyang ibinubulong sa sarili "ano kaya ang gagawin ko? Hindi ko pa nakikita ang mga iba't ibang isla." Nagpasya ang hari na pumunta sa isang isla na may mga mraming tao. "Kawal, luluwas ako mamaya." Sabi ng Hari. "Saan po kayo pupunta mahal na hari?" ang sagot ng kawal. "Pupunta ako sa isang isla na hindi ganito ang suot ko at dapaty wala akong kasama." Sabi ng hari. Pinalitan na ng hari ang kanyang damit ng isang damit pang-alipin. Lumuwas na ang hari papunta sa isla.
Noong andoon na siya, pumunta siya sa isang bahay at siya ay kumatok at sinabing, "Tao po, pewde po humingi ng tubig kasi uhaw na uhaw na po ako. Ipinagtabuyan ng may-ari ng bahay ang hari. Ganun din sa mga sumunod na pinuntahan ng hari na bahay. Nalungkot ang hari. May mga tatlong nag-uusap at ang sabi nila, "Bukas na ang pista natin. At iimbitahan daw natin ang hari ng Kinodifro, at haring Solomon raw ang pangalan."
Narinig ng hari ang pinag-uusapan ng tatalo at dali-dali siyang umuwi.
"Mga kawal, nabalitaan ko na inimbitahan daw ako sa isang isala." Sabi ng hari. "Opo mahal na hari bukas raw po pupunta na tayo doon." sagot ng kawal. Kinabukasan pumunta na si haring Solomon sa isala kasama ang kanyang mga kawal. At noong siya ay umakyat sa entablado ay nagulat ang lahat dahi; hildi sila makapaniwala sa nakikita nila. Nahihiya na ang mga tao sa isla. Natutunan ng mga tao na "Tulungan ang mga nangangailangan ng tulong bata, matanda, mayaman o hindi."
Tuesday, November 24, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment