Ang Lobo at Ang Kambing

ni Ian Kristofer P. Agbayani

Isang lobo ang nahulog sa balon na walang tubig. Sinikap niya ang tumalon upang maka-ahong palabas, ngunit lubhang malalim ang balon na kanyang kinahulugan.

Noon dumating ang isang uhaw na uhaw na kambing. Lumapit ito sa balon at narining ang tinig ng lobo. "Marami bang tubig sa loob ng balon?" tanong nito sa lobo. "Oo, napakarami!" ang pagsisinungaling na sagot naman ng lobo.

Hindi na nagdalawang-isip pa ang kambing. Agad itong tumalon sa balon. At nalaman ngang siya'y niloko lamang ng lobo. "Ngayo'y pareho na tayong bilanggo ng balon na ito," ang sabi ng lobo. "Mamamatay tayo sa uhaw at gutom dito," ang sabi ng kambing.

"Kung gusto mong makaalis dito, magtulungan tayo. Mayroon akong naisip na paraan kung papaano nating gagawin iyon."

"Papaano?"

Noon ipinatong ng lobo ang mga paa sa katawan ng kambing. "Ako muna ang lalabas. At kapag nakalabas na ako, at saka kita hahatakin palabas," pangako nito. "Sige," ang sabi naman ng kambing.

Nakalabas nga ng balon ang lobo sa tulong ng kambing. Ngunit noong pagkakataon na ng kambing para tulungan nito'y agad iyong tumawa ng malakas. Pagkuwa'y sinabing, "Walang lobong manloloko kung walang kambing na magpapaloko."

Malungkot na naiwanan ang kambing sa malalim na balon.

Aral:
Wag magtiwala agad sa mga taong di kakilala
Wag magsinungaling

Respeto Ni Jan Lanier Tolentino

Sa mahirap na bayan ng Konohagakure ay nakatira si Naruto at ang kanyang ama na si Minato. Si Minato ay isa lamang sa mga kalalakihang nagtratrabaho sa isang minahan. Mahigpit ang kanyang boss na si Tobi. Maliit lang ang binibigay ni Tobi na sahod sa kanyang mga manggagawa.

Si Naruto naman ay sadyang makulit na bata at lahat ng hinihiling niya gusto niyang napapasakanya. Kaya naman pinilit ni Minato na bigyan ng kasiyahan ang kanyang anak, lahat ng mga laruan na gusto ni Naruto ay pinaghihirapan ni Minato na bilhin kahit nahihirapan na siya, ang kanyang anak ang palaging nasa isip niya. Lahat ng naninirahan sa bayan ng Konohagakure ay kinamumuhian si Naruto dahil sa kawalan niya ng respeto sa mga tao lalo na sa kanyang ama kaya naman wala ring rumerespeto sa kanya.

Isang araw, nakita ni Naruto ang isang bagong laruan na nagkakahalaga ng limang beses na sahod ni Minato. Sinabi ni Minato ang katotohanan na hindi niya kaya ang presyo at bumili na lang sila ng ibang laruan. Nagalit si Naruto at pasigaw niyang sinabing “wala kang kwentang ama, ikaw ang may kasalanan kung bakit naghihirap tayo.!! Sana si mama na lang ang nasa posisyon mo!!!”. Nagulat si Minato at humingi na lang siya ng tawad kay Naruto. Sa gabing yun ay naglayas si Naruto at nagtago sa isang kwebang malapit lang sa bayan nila.

Kung saan-saan naghanap si Minato ng madiskobre niyang nawawala si Naruto. Hindi siya nawalan ng pag-asa. Si Naruto naman ay umuupo sa kweba na tila walang nangyari. Bahay pala yun ng isang oso na natutulog , nagising ito at bigla na lang nitong hinabol si Naruto. Sakto naming dumating si Minato at sinabi niya kay Naruto na bumalik sa bayan at susunod na lang siya. Agad na lang tumakbo si Naruto palayo sa kweba at patungo sa bayan para humingi ng tulong. Walang nakinig sa kanya. Umiyak na lang siya ng umiyak. Na-isip na niya kung gaano kaimportante si Minato sa kanya. Bigla na may humawak sa likuran niya at nakita niya ang kanyang tatay. Sobrang saya ni Naruto dahil hindi nawala ang nag-iisang taong rumerespeto at nagmamahal sa kanya.

Simula sa araw na iyon ay naging mabait na siya sa iba at rinerespeto na niya ang mga taong nasa kapaligiran niya lalo na kay Minato.

Aral: -respetuhin ang mga tao lalo na sa iyong mga magulang.
-Respetuhin mo ang iba kung gusto mong respetuhin ka rin nila.