Ang Babaeng Mapera

by: Robin Giller T. Agustin

Sa maunlad ba bayan ba San Martin nakatira si Grace. Ang kaisa-isang anak na mag-asawang Melody at Lao Legazpi na siyang nagmamay-ari ng pinakamalaking mall sa lungsod. Dahil nakatataas sa antas ng buhay, labis-labis pa sa kanayang kinakailangan ang naibibigay sa kanya. Lahat ng bagay na gusto niya maging mga luho ng katawan ay nakukuha niya sa isang pitik lang. Ngunit mayaman man siya sa mga materyal na bagay, salat at kapos naman siya sa pagmamahal lalung-lalo na ng atensyon ng kanyang mga magulang.

Lumaki siyang "spoiled brat" dulot na rin ng kawalan ng sapat na gabay at atensyon sa kanya ng kanyang mga magulang. Nasanay siyang lahat ng bagay ay nadadaan sa pera hanggang dumating sa puntong pati ang mga trato sa kanya ng kapwa niya tao ay binibili na rin niya tulad ng pakikipagkaibigan.

Isang araw, naimbitahan siya sa isang kasiyahan kung saan una niyang nakita sa Karl, isang matipunong lalake. Agad niyas itong linapitan tsaka nakipagkilala. Simula noon, binuntunan na ni Grace ang binata saan man ito magtungo. Halatang-halata naman na ayaw ni Karl sa kanya ngunit pilit pa rin niyang ipinagsisikapan ang kanyang sarili dito, Hanggang isang araw, kinausap siya ng binata ng masinsinan.

"Bakit mo ba ko binubuntutan lagi?" tanong ng binata kay Grace.

"Hindi pa ba halata na gusto kita?" sagot ng dalaga kay Karl.

"Hindi rin ba halata na ayaw ko sa 'yo?" sumbat naman ni Karl.

"Ano pa bang ayaw mo sa akin? Maganda naman ako at tsaka..." ani ni Grace.

Hindi pa tapos magsalita si Grace nang binato siya ni Karl ng tseke.

"Ano 'to?" tanong ni Grace.

"Bayad mo" sagot naman ni Karl. "Bayad mo upang tantanan mo na ko."

Nagulat ng husto si Grace sa ginawa sa kanya ni Karl sapagka't di niya sukat akalain na magagawa sa kanya ang ginagawa niya sa iba, ang bayaran ang isang tao sa walang kabuluhang rason. Kaya naman nagbago na siya simula noon sapagkat naramdaman niya ang pakiramdam ng minamaliit at tinatapakan ang pagkatao.

Naku Naman!!!

by: Hazel Joy L. Corpuz

Si Marco, Polo at Blas ay masisipag na magkakapatid. Isang araw inutusan sila ng kanilang ina na pumunta sa bayan para ibigay ang mga bagong pitas na gulay at mga gamit pangtinda ng kanilang tiya. Bilang nakakatandang kapatid, binitbit ni Marco ang isang sako ng kamatis. Binitbit naman ni Polo ang dalawang basket ng upo at binitbit naman ni Blas ang pangkilo, mga supot at upuan na maliit. Habang sila'y naglalakad papunta sa bayan, marami ang nakakita sa kanila.

"Tingnan mo ang mga batang iyon, hinahayaan nalang ang kanilang kapatid na bibitin ang napaka bigat na sako, hindi ba't napakasakit nun sa balikat?"

Narinig ito ni Polo kaya't ipinabitbit kay Blas ang kaniyang dalawang basket at tinulungan si Marco. Inisip ni Polo na tama na ang kanyang ginawa, kaya't ipinagpatuloy ulit nila ang paglalakad. Pinagtitignan na naman sila ng mga tao.

"Tingnan mo ang dalawang iyon, hinayaan nalang nila ang kanialang kapatid na bibitin ang dalawang basket, pangkilo, mga supot at upuan, habang sila'y isang sako lamang ang binitbit, hindi ba't kawawa naman ang batang iyon."

Napaisip si Marco at kinuha lahat ng bitbit ni Blas at siya na mismo ang bumitbit ng mga ito. Ipinagpatuloy na ulit nila ang kanilang paglalakbay. Masaya na sila dahil sa akala nila'y tama na ang kanilang ginagawa ng biglang pinagtitinginan ulit sila.

"Tingnan mo ang batang iyon, ni wala man lang bitbit.Hinayaan na lamang niya ang kaniyang kapatid na bitbitin ang lahat."

Narinig ni Blas ang mga tugon ng mga tao kayat kinuha niya ulit ang pangkilo, supot at maliit na upuan. Napangiti siya dahil alam niyang wala nang masasabi ang mga tao. Ipinagpatuloy na naman nila ang kanilang paglalakad ng pinagtitinginan na naman sila ng mga tao.

"Tingnan mo ang batang iyon, hinahayaan nalang ang batang kapatid nila na maglakad sa ganitong katinding araw. Hindi man lang sila naawa sa kanya."

Narinig ito ni Marco kaya't dali-dali niyang binuhat si Blas sa kanyang balikat. Ipinagpatuloy nila ang kanilang paglalakad ngunit pinagtawanan sila ng mga tao dahil sa kanilang lagay. Natapilok si Marco at nahulog lahat ng kanilang bitbit kasama ni Blas. Nasira ang mga gulay dahil sa pagkahulog nito at nasugatan rin sa binti si Blas. Hindi narin sila nakaabot sa kanilang tiya. Nauna nang umuwi si Polo para sa sabihin sa kanilang ina ang nangyari.

"Iyan kasi! Pinaniniwalahan niyo ang mga ipinagsasabi ng iba sa inyo!!! Kung hindi niyo nalang sa diniig ang mga pinagsasabi nila 'di naibigay niyo na sana ang mga gulay sa inyong tiya!!!"

Napagalitan nga sila, nasayang pa ang mga bagong pitas na gulay at nasugatan pa si Blas.

Ang Dalawang Magkaibigan at ang Alipin

by: Vincent John A. Alipio

Sa isang lugar, mayroong isang taong nagngangalang Danny. Si Danny ay isang magaling na negosyante. Dahil sa kanyang sipag at tiyaga, nakapagpatayo siya ng isang negosyo, isang malaking tindahan. Si Danny ay may isang matalik na kaibigan na si Roberto. Sobrang laki ng binibigay na tiwala ni Danny sa kanya. Itinuturing na rin niya na parang isang kapatid. Dahil rito, kinuha niya si Roberto bilang kanyang kasosyo sa sariling negosyo. Isang araw, mayroong aliping lumapit kay Danny at ito ay nagpapakaawa sa kanya na bigyan siya ng trabaho sa kanyang tindahan kahit man lang taga-linis o tagapagsilbi sa kanya.

“Maawa po kayo, bigyan niyo po ako ng trabaho sa inyong negosyo, kahit ano pong trabaho gagawin ko. Wala kasi akong maipakakain sa aking pamilya” sabi ng alipin.
Dahil sa pagiging maawain ni Danny, tinanggap niya ang alipin.

Sa sumunod na araw, nagulat na lang si Robert ng makita ang alipin. Pero kaagad namang ipinaliwanag ni Danny. Paglipas ng panahon, naging mas malapit na ang alipin kay sa kay Roberto. Dahil rito, nagplano siya ng hakbang upang mapaalis ang alipin.

Isang araw, nawala ang pera sa tindahan ni Danny. Walang taong nakakita kung sino ang nagnakaw ng pera pero natadnan nila na ang alipin lang ang nasa loob ng tindahan ngnaganap ang insidente.

“Sino pa ba ang sisisihin kundi ang salot na alipin na iyan!”

“Totoo ba iyon?” tanong ni Danny sa alipin.

“Hindi po mahal na ginoo, alam kong ako lamang ay isang alipin pero alam ko ang tama sa mali” sagot ng alipin.

“Sinungaling! Alam kong ikaw ang kumuha dahil paglabas ko kanina dito sa tindahan, mayroon pa ang mga pera at ikaw lang ang tao rito sa loob ng panahong iyon” sabi naman ni Roberto.

“Hindi po ako ang may kasalanan!” depensa ng alipin.

“Sino ba ang paniniwalaan mo Danny, ako na matagal mo nang kaibigan o ang aliping iyan na tanging gusto sa iyo ay ang iyong pera?” tanong ni Roberto kay Danny.

“Pasensya na, pero dapat mong bayaran ang iyong kasalanan” sabi ni Danny sa alipin.

Pumanig na si Danny kay Roberto at ipinag utos nito na hatulan ng parusang kamatayan ang alipin. Tuwang tuwa si Roberto sa nangyari. Siya ay nagtagumpay sa kanyang plano. At doon, pinatay na ng tuluyan ang alipin ng walang batid na kasalanan.

Hindi nagtagal ang kasiyahan ni Roberto. Nalaman na ni Danny na walang kasalanang ginawa ang alipin at nalaman narin niya na si Roberto ang nagnakaw sa pera. Agad ng pinalayas ni Danny si Roberto sa kanyang buhay. Laking pagsisisi naman ang nararamdaman niya sa paghuhusga sa alipin na minsa’y kanyang naging kaibigan niyang matalik.

ARAL:
Huwag basta-bastang husgahan ang isang tao batay sa kanyang panlabas na anyo. Alamin muna ang katotohanan bago magdesisyon at huwag masyadong ibuhos ang lahat ng iyong tiwala sa isang tao lalo na kung hindi mo lubos na kilala.