Isang Buhay Muna Ni Mark Ryan Namnama

Sa bayan ng konoha may dalawang sosyalito. Pawang mga anak na reyna at hari ng magkaibang kaharian. Lahat ng mga taong madaraanan nila ay hindi maaaring hindi tumingin sa kanila. Sobrang gara ng mga sasakyan, alahas, at iba pang gamit ng mga ito.
Tuwing nagdidisco ang dalawa pinagmamasdan sila ni Berto na naiinggit sa kakayanan ng dalawa sa usapang pera.
Iniisip lang ng dalawa ang ikaliligaya nila. Wala silang pakialam sa ibang mga bagay.
Gasto rito, gasto roon kahit walang kabuluhan ng bagay na ginagastahan.
“Amang hari, inang reyna lalabas po kami ng kaibigan kong si Seryo,” wika ni Prinsepe Reur.
“Walang lalabas mahal na Prinsepe” sagot ng kanyang amang hari.
Sa kabilang dako si Prinsepe Seryo ay naghihintay sa isang disco bar. Nang siya’y nainip at papaalis na biglang may sumigaw.
“Sandali lang,” wika nito.
Nakita naman agad ni Prinsepe Seryo ang magarang motorsiklo ni Prinsepe Reur na papalapit sa kanya.
“Tumakas lang ako sa kaharian namin,” wika ni Prinsepe Reur.
Lumakad na nga ang dalawa nagsaya sila hanggang sa sila ay nalasing. Umuwi lamang sila ng mag uumaga na.
Galit nag alit ang amang hari ni Prinsepe Reur sa kanya. Kinausap niya ang amang hari ni Prinsepe Seryo at sinabing ayaw niyang nagsasama ang mga anak nila dahil sa kalukuhang nagagawa nila.
Hanggang sa pinagbawalan din si Prinsepe Seryo ng kanyang mga magulang. Pero sumpang suwail na talaga ang dalawa at gumigimik pa rin sila ng palihim.
Isang gabi nasangkot ang dalawa sa isang gulo. Nakalitan nila ang grupo ni Berto na isa palang lider ng isang gang. Habang nagkakasakitan sila tumakbo ang isang lalake at bumalik kasama si Berto. Sinaksak kaagad ni Berto si Prinsepe Seryo ng kutsilyo at binugbog nila si Prinsepe Reur.
Huli na nang dumating ang mga pulis at itinakbo ang dalawa sa hospital.
Nalaman ng mga magulang ng dalawang Prinsepe ang nangyari sa kanila. Nag-aagaw buhay si Prinsepe Seryo habang si Prinsepe Reur ay puno ng mga pasa sa buong katawan.
Pagkaraan ng tatlong araw hindi na kinaya ni Prinsepe Seryo at namatay. Si Prinsepe Reur naman ay nababagabag ng kanyang konsensiya.
“Kung sana sinunod ko ang payo ng aking magulang at hindi ako nagging suwail di sana walang nangyari sa amin ng mahal kng kaibigan,” wika ni Prinsepe Reur.
Wala na ngang nagawa si Prinsepe Reur kundi tangapin ang nangyari masakit man ito. Nakiramay naman ang pamilya ni Prinsepe Reur kahit may sama ng loob sila sa kanya. Wala na silang magagawa dahil nangyari na.
Doon natuto nang sumunod si Prinsepe Reur sa kanyang mga magulang.


aral:
Kailangan sundin ang mga nakakatanda lalo na ang mga magulang dahil alam nila ang ikabubuti ng kanilang mga anak.